W co grają ludzie...

2024/2025

#zabawa #gry #gracz #plansza #szachownica #figura #grawklasy

#instrukcjaobsługi #hazard #rywalizacja #trofeum

#relacjeinterpersonalne #schematyzachowań #rolespołeczne #zasadyireguły

#psychoanaliza # psychologiaspołeczna #analizatransakcyjna

#rozrywka #czaswolny #scenariusz #maska #aktor #cosplay # reenactment

#strukturalizm #teoriagier #

​

Moje drogie, moi drodzy;

w tym roku akademickim zajmiemy się grami. Grami szeroko rozumianymi, zarówno jako obiekty,przedmioty, instrukcje i reguły gry, ale i może przede wszystkim – grami jako schematami, regułami warunkującymi nasze postępowanie i zachowanie. Punktem odniesienia będzie dla nas książka Erica Berna (psychiatry i terapeuty, twórcy analizy transakcyjnej):

„W co grają ludzie”, od której zaczerpnęliśmy tegoroczny temat ogólny

i do której bezpośrednio będziemy się odnosić w II semestrze.

Temat gier jest zagadnieniem bardzo szerokim; jest tu miejsce na spojrzenie na gry i zabawy poprzez przedmiot, obiekt i jego animacje, albo odnosząc się do psychologii i psychoanalizy, przyjrzenie się

schematom zachowań i relacjom interpersonalnym, które wg. Berne’a przyjmują postać realizowanych w codziennym życiu – gier. Zarówno pierwsze jak i drugie podejście odnosi się do człowieka; podejmowanej przez niego aktywności, sposobu spędzania czasu wolnego, uczenia się

poprzez zabawę i grę. Choć gry i zabawy są wyłącznie symulacją prawdziwego życia czy relacji, mimowolnie uruchamiamy emocje; pojawia się chęć rywalizacji, wygranej, stosujemy strategie i toczymy wojny (wojna wg teorii gier, kieruje się również zasadami przynależnymi grze). Pożądliwość, podejrzliwość, ukryte animozje, te cechy nagle wypływają,

a granice między grą a rzeczywistością się zacierają. Ukazujemy nasze prawdziwe JA, bo nasze odczucia są jak najbardziej prawdziwe.

W codziennym życiu często ukrywamy się pod zakładaną, oczywiście w przenośni - maską,„odziewamy w zbroję”, kreujemy różne postawy, sprzedajemy nasz wizerunek, odgrywamy niczym aktorzy role i to także jest formą gry. Czasem jest to działanie podświadome, czasem, wręcz

przeciwnie, strategia, celowa manipulacja, by poprzez określony image

i zachowanie wywrzeć wpływ na innych, albo co więcej zmusić innych do konkretnych i pożądanych przez nas reakcji.

Gra, gry znajdują swoje odbicie w języku; mówimy o „pogrywaniu”, ”odgrywanie”, wygranej,przegranej, twarzy pokerzysty, zaszachowaniu kogoś, tych odniesień jest wiele.

Ale o tym wszystkim będziemy już rozmawiać podczas zajęć, wspólnie

i z udziałem zaproszonych gości – ekspertów.

W tym roku akademickim, w I semestrze skupimy się przede na grach

i zabawach jako czynnikach kulturowym. Będziemy was zachęcać do lektury „Homo ludens: zabawa jako źródło kultury” Johana Huizingi (Homo ludens - z łaciny „człowiek bawiący się”), zakładającej że u podstaw

ludzkiego działania znajduje się zabawa, gra i rywalizacja. Zajęcia zaczniemy od wykładu dr hab.Michała Mochockiego, współzałożyciela Polskiego Towarzystwa badania Gier, który naukowo

specjalizuje się w niekomputerowych grach fabularnych, zwłaszcza od strony transmediacji i aktywizacji dziedzictwa kulturowego.

W II semestrze, odniesiemy się bezpośrednio do książki Berne’a, a nasze poszukiwania będą poszerzone o działania performatywne.

A więc... Czeka nas sporo świetnej zabawy😉

Powodzenia!

Anna Tyczyńska prof. UAP

Piotr Macha as.

​

LEKTURY:

Eric Berne: „W co grają udzie” (obowiązkowa)

Zygmunt Bauman: “From Pilgrim to Tourist-or a Short History of Identity”

Johan Huizinga „Homo Ludens” – bardzo polecana!

Julio Cortazar: „Gra w klasy”

Italo Calvino: „Jeśli zimową nocą podróżny...”

No i może serial Squid Game?

I pewnie jeszcze kilka innych w których stawka w grze, jest życie...